اوتیسم و علل ها و نشانه های آن + راهکار درمان اوتیسم

هرآنچه که باید از بیماری اوتیسم بدانید

اوتیسم(autism) چیست ؟

چه علائم و نشانه هایی دارد ؟

والدین چه میزان در ابتلای فرزندشان به اوتیسم نقش دارند ؟

چطور می توان از تولد کودک مبتلا به اوتیسم جلوگیری کرد ؟

اوتیسم قابل پیش گیری است ؟ از کجا متوجه شویم که فرزندمان اوتیسم دار ؟

بیماری اوتیسماوتیسم

بیماری اوتیسم چیست ؟

این سوالات و دهها سوال دیگر که برای والدین نگران سلامت فرزندانشان ایجاد می شود همگی پاسخی دارد که در این بخش از بهداشت و سلامت نمناک با مطلبی برگرفته از وب سایتهای پزشکی انگلیسی زبان در اختیار شما قرار خواهد گرفت.

اوتیسم چیست؟

" بیماری اوتیسم (درخودماندگی یا Autism) یکی از بیماری های جدی گروه بیماری های رشدی اختلالات طیف اوتیسم بوده که در اوایل دوره کودکی (معمولا قبل از 3 سالگی) ظاهر می شود. هرچند علایم و شدت آن در افراد مختلف، متفاوت است، اما همه انواع اوتیسم برتوانایی برقراری ارتباط با دیگران توسط کودک، تاثیر می گذارد " 

علل اوتیسم چیست ؟

علل دقیق اوتیسم مشخص نیست. شواهدی وجود دارد که عوامل ژنتیکی در ان نقش بازی می کنند ، از طرفی برخی بیماری های خاص توسط یک مادر باردار نیز ممکن است با پیشرفت اوتیسم ( مانند سرخچه )ارتباط داشته باشند. اوتیسم درمردان با درصد بالاتر نسبت به زنان تاثیر می گذارد. علی رغم شایعات مداوم، اوتیسم از طریق ایمن سازی ایجاد نمی شود.دیگر علت های این بیماری ( که هنوز به اثبات نرسیده) شامل:

رژیم غذایی 

تغییرات مجرای گوارشی 

مسمومیت با جیوه

عدم استفاده از ویتامین ها و املاح و حساسیت به واکسن است.

دانشگاه امراض کودکان در آمریکا و موسسه دارویی ( IOM) اعلام کردند که هیچ نوع واکسن و یا ترکیبات واکسنی مسئول ایجاد بیماری اوتیسم نیستند. آنها گفتند که فواید واکسن زدن خیلی بیشتر از خطرات احتمالی آن است.

این بیماری هنوز مرموز است و ناشناخته های بسیاری در مورد آن وجود دارد. تحقیقات زیادی در این زمینه انجام شده و علل مختلفی مثل برخی کمبودهای تغذیه ای در دوران بارداری یا سن والدین یا حتی برخی بیماری های دوران نوزادی و ... را در بروز آن دخیل می دانند که هیچ یک صددرصد مورد تایید نیست.

اوتیسم ژنتیکی است ؟

شواهدی برای اهمیت ژنتیک در پیشرفت اختلال طیف اوتیسم وجود دارد. با این حال، دلایل خاص نامعلوم است. اغلب از زمان تولد یا قبل از رسیدن به سن سه سالگی رخ می دهد. همچنین بیشتر در پسران نسبت به دختران شایع است به نظر نمی رسد اختلاف نژاد یا قومیت در بروزآن نقش داشته باشد.

اختلالات طیف اوتیسم کدامند ؟

اختلال طیفی اوتیسم به گستره ای از اختلالات از جمله سندرم آسپرگر اشاره دارد،  افراد مبتلا به اتیسم اغلب برای درک جهان پیرامون خود تلاش می کنند، این امر را در تفسیر برخی از نشانه های اجتماعی خاص، یا درک زبان و معانی انتزاعی بیشتر فرا می گیرند. بسیاری از افراد مبتلا به ای اس دی دارای عملکرد و هوش بالایی هستند در حالی که برخی از افراد دارای ناتوانی های یادگیری هستند.

بیماری اوتیسم

کودکان اوتیسمی چه ناتوانی هایی دارند؟

ناتوانی های کودکان اوتیسمی کدامند؟

 ناتوانی در پیشرفت

 سندرم Rett :این یک بیماری سیستم عصبی است که برگشت را ایجاد می کند، به خصوص در استفاده از زبان و دست ها. تفاوت زیادی با اوتیسم دارد و تنها در زنان دیده شده است.

ناتوانی در یادگیری : نادر است و این در مواردی رخ می دهد که به بچه یک چیز را یاد می دهیم و آن بچه در 10 سالگی آن را از یاد می برد.

سندرم Asperger :بیماری است که در طی سال های اول مدرسه ظاهر می گردد و شامل تداخلات اجتماعی، دقت زیاد در صحبت کردن و اشتیاق به کارهای غیرمعمول است.

 نشانه های اوتیسم در کودکان کدامند؟ کودک اوتیسمی چه اختلالاتی دارد؟

" علائم و نشانه اوتیسم  "

واژه سازی کودک مبتلا به اوتیسم غیرطبیعی است

رفتار نامناسب کودک اوتیسمی

تکرار یک نقش یا فکر

بی علاقه و بدون احساس

خشونت

تمایل به خود و یا دیگران

بی دقت

پرتحرک و یا کم تحرک

تکرار حرکات بدن

تکرار کلمات و جملات

 ممکن است واژه سازی به شکل بازی در کودکان عادی هم دیده شود اما جایگزین کردن همیشگی واژه ها، مختص مبتلایان به اوتیسم است. 

از دست دادن تکلم و یا مهارت های اجتماعی در هر سنی

 نمی توانند صحبت راشروع کنند، و یا توانایی ادامه بحث را ندارند.

 ارتباط، با حرکات دست به جای استفاده از لغات صورت می گیرد.

 رشد زبان و تکلم به کندی صورت می گیرد و یا اصلا صورت نمی گیرد.

 عدم دقت در دیدن اشیا

کودکان اوتیسمی بسیار حساس به نور، صدا، لمس، بو و یا مزه باشند.

از پوشیدن لباس های زبر خودداری کنند و ناراحت و افسرده شوند.

ممکن است از صدای معمولی، خوش شان نیاید و دستان شان را بر گوش خود بگذارند.

ممکن است تنها بمانند، زیرا خیلی دست پاچه می شوند.

حواس بینایی، شنوایی، چشایی، بویایی و لامسه کمی دارند.

یک سطح صاف را خارش می دهند و اشیا را لیس می زنند.

به درد، خیلی زیاد و یا خیلی کم واکنش نشان می دهند.

نمی توانند درک کنند که گوینده حرف خنده دار می زند و یا سرزنش کننده.

ممکن است حرف نزنند و یا خیلی کم حرف بزنند.

خطر را حس نمی کنند.

منبع:namnak